اینجا چرا ساخته شد، باید بگویم که در داستانک نوشتهای راجع به دوستان دربند پلیتکلنیکیام نوشتم و بحثهایی که پس از آن در گرفت، به اینجا منجر شد. در مورد چگونگیاش باید از رکانا بسیار تشکر کنم که انجامش داد و پیگیرش هست.
یادم میآید که یکی از بحثها این بود که اینگونه اعتراضات اصلاً میارزد؟ آیا سودمندی دارد یا خود این "تندرویها" (به زعم بعضیها) باعث بدتر شدن و یا خراب شدن مسیر "اصلاح" میشود؟
سوالی که از خودم پرسیدم آن بود که مرز آرام بودن و آرام مبارزه کردن تا کجاست؟ تا کجا اگر جلو بیایند میتوانی ساکت مبارزه کنی؟ هر کسی کِی و چگونه لبریز میشود؟ شروع عملیات انتحاری هر کسی چگونه اتفاق میافتد؟ آیا همه آدمها لزوماٌ نقطه شروع انتحار دارند؟
به تعداد دانشجویان دربند اضافه شده و اضافه هم خواهد شد. هرکسی اعتراض کند به شدیدترین نحو مجازات میشود. از همینجا شروع میکنم، معتقدم شرایط حال حاضر دانشگاهها "بدترین" است. اخراج، تعلیق و بازداشت براحتی اتفاق میافتد و کسی هم نمیتواند بدون هزینه اعتراض کند. در این شرایط من – بعنوان کسی که کنار گودم، درسم تمام شده و خطر اخراج از کعبه آمال ایرانیان تهدیدم نمیکند- نمیتوانم که انتظار داشته باشم همه دانشجوها مثل گذشته اعتراض کنند . همان موقعها هم تعداد کسانی که حاضر بودند برای حرفهای که میزدند هزینههای واقعی را پرداخت کنند بسیار کمتر از سیل جمعیت بود. آن موقع در هر صورت هزینه اعتراض خیلی خیلی کمتر بود ولی همان موقعها هم سیل جمعیت صدها نفری که با هم یار دبستانی را دست در دست میخواندند با یورش 20 نفر از طیف با عقاید مخالف ( که معمولاً از اعضای بسیج دانشجویی یا همفکران آنها بودند) براحتی شکافته میشد.
آن روزها کنار گذاشتن یک دانشجو از دانشگاه برای هیات رئیسه داشگاه هزینه سنگینی داشت، اعتراضات گسترده دانشجویی، مطبوعات، فعالین سیاسی و حقوقی و... حداقلش بود. این روزها تعلیق و اخراج راحتترین کارها شده است. بخاطر این هزینه سنگین به خودم اجازه نمیدهم بگویم که دانشجویان کنونی کمکار تردند یا بیخیالترند.
چیزی که میتوانم بحثش را کنم این است که چگونه شد که هزینه اخراج دانشجوها که باید توسط مدیریت دانشگاه پرداخته میشد، اینقدر پائین آمده است؟
خفقان جواب خوبی است، آنرا برای جامعه عمومی و مطبوعات کاملاً قبول دارم ولی محیط دانشگاه روشن بود، خاموش کردنش به این راحتی نبود، اخراج دانشجو تابو بود و الان نیست؛ چه شد و چرا؟
دوست دارم حرفهایم خوانده شوند، مورد بررسی قرار بگیرند و نقد شوند. دوست دارم این بحث و این چراها بعنوان دغدغه فکریام با کمک شما پیش رودند.
by abouzar
